سورانا،انسان گاهی گریه اش میگیرد اما گریه نمیکند
گاهی بغض گلویش رو میفشارد اما نمیشکند
گاهی دردمند است اما خم به ابرو نمی آورد
گاهی باید فریاد بزند اما سکوت میکند
گاهی باید بجنگد اما رها میکند
گاهی باید رها کند اما نمی گذرد
انسان گاهی میمیرد اما کسی خبردار نمیشود
گاهی نفس میکشد اما زندگی نمیکند
گاهی...
.
.
.
.
اما زیباتر آن است که
گاهی از زیر خاکستر ققنوس وار بر میخیزد
و از زیر خراوارها خاک دوباره متولد میشود
و از نو می آفریند